نظریه پیاژه چیست؟
نظریه پیاژه یکی از مهمترین نظریههای روانشناسی رشد است که به بررسی فرایند رشد شناختی کودکان میپردازد. بر اساس این نظریه، رشد شناختی کودکان به پنج مرحله تقسیم میشود که در هر مرحله، کودکان تواناییها و تفکرات مختلفی را تجربه میکنند. این مراحل شامل مرحله حسی – حرکتی، مرحله پیش عملیاتی، مرحله عملیات عینی و مرحله عملیات ذهنی هستند. نظریه پیاژه نشان میدهد که کودکان از شیوههای متفاوتی برای تفکر استفاده میکنند و این تفاوت با بزرگسالان قابل مشاهده است. با آشنایی با تاریخچه و مراحل نظریه پیاژه، میتوانیم بهتر درک کنیم که چگونه تفکر کودکان تکامل مییابد و چگونه میتوانیم آنها را در این فرایند کمک کنیم.
نظریه پیاژه چه تاریخچهای دارد؟
در سال ۱۸۹۶، ژان پیاژه در سوئد به دنیا آمد و از همان دوران دبستان، بااستعداد و باهوش بود. او در سن ۱۱ سالگی اولین مقاله علمی خود را نوشت. آغاز همکاری پیاژه با آلفرد بینت برای ایجاد تست هوش، اولین تجربه او در زمینه رشد شناختی کودکان بود. او انگیزهاش برای تحقیق در این زمینه از دیدن رفتار خواهرزاده و دخترش الهام گرفت. این مشاهدات باعث شد که پیاژه به این نتیجه برسد که ذهن کودکان و فرایند فکری آنها، با فرایند فکری بزرگسالان متفاوت است، اما این تفاوت از نظر کیفیت تفکر آنها نیست، بلکه از منظر شیوه فکرکردن متفاوت است.
مفهوم نظریه رشد شناختی پیاژه
ژان پیاژه روانشناس سوئیسی معتقد بود که هر کودک، از مراحل مختلف رشد ذهنی عبور میکند و هر مرحله به تکمیل مرحله قبلی و پیشرفت به مرحله بعدی منجر میشود. در مرحله حسی – حرکتی، کودکان تجربههای خود را از طریق حواس و حرکتهای بدنی به دست میآورند. سپس در مرحله پیش عملیاتی، کودکان شروع به استفاده از علائم و نمادها برای ارتباط بیشتر با دنیای اطراف خود میکنند.
در مرحله عملیات عینی، کودکان قادر به درک مفاهیم ساده و انجام عملیات ساده ریاضی میشوند و در نهایت، در مرحله عملیات انتزاعی، کودکان قادر به حل مسائل پیچیده و انتزاعی، استدلال و تفکر منطقی میشوند. این نظریه، به والدین و مربیان کمک میکند تا بهترین روشهای آموزشوپرورش را برای هر مرحله از رشد کودکان انتخاب کنند.
در ادامه، مراحل تکامل شناختی پیاژه را شرح میدهیم.
- «مرحله حسی – حرکتی» (مرحله حسی – حرکتی): از لحظه تولد تا دوسالگی
- «مرحله پیش – عملیاتی» (مرحله پیش – عملیاتی): از دوسالگی تا هفتسالگی
- «مرحله عملیات ملموس» (مرحله عملیات ملموس): از هفتسالگی تا یازدهسالگی
- «مرحله عملیات انتزاعی» (مرحله عملیات انتزاعی): از دوازدهسالگی به بالا
نظریه پیاژه در مورد رشد شناختی کودکان بسیار جالب است. او معتقد بود که کودکان نقش اساسی در فرایند یادگیری خود دارند و با تعامل با محیط اطراف، رشد ذهنی خود را پیش میبرند. این تعاملات شامل کسب تجربیات مختلف، مشاهده دقیق و یادگیری از جهان بیرون است. به عبارت دیگر، کودکان مانند دانشمندان کوچکی هستند که با تلاش و تجربه، دانش خود را گسترش میدهند.
بر اساس نظریه پیاژه، نیروهای ذاتی و طبیعی کودکان نقش اساسی در شکلگیری شیوه تفکر و رشد شناختی آنها دارند. اگر این نیروها به درستی تحلیل شوند، سایر عوامل نمیتوانند تأثیر چندانی بر رشد شناختی کودکان داشته باشند. از این رو، تحقیقات پیاژه به نحوه تعامل کودکان با محیط اطراف و تأثیر آن بر رشد شناختی آنها توجه ویژهای دارد.
نظریه پیاژه به ما نشان میدهد که کودکان نه تنها سادهتر و کمتوانتر از بزرگسالان نیستند، بلکه شیوه تفکر آنها به طور کیفی متفاوت است. آلبرت انیشتین، نیز این نکته را تأیید کرده و اظهار داشته که تنها یک نابغه میتواند به چنین چیزی فکر کند. پیاژه معتقد است که فرایند رشد و تحول ذهنی کودکان شامل مراحل متعددی است که به ترتیب و به صورت زنجیرهای رخ میدهند.
این مراحل رشد شناختی، از واکنش به اتفاقات محیطی در نوزادی شروع میشود و با تغییر در عملکرد ذهنی، به فرایندهای رشدی بعدی منجر میشود؛ بنابراین، تفاوتهای فرایند ذهنی کودکان و بزرگسالان، تنها مربوط به پیچیدهشدن تفکر نیست، بلکه تفاوتهای کیفیتی نیز وجود دارد که بیانگر مراحل مختلف رشد ذهنی کودکان است.
مراحل رشد شناختی پیاژه
پیاژه در تحلیل رشد شناختی، چهار مرحله اصلی را معرفی میکند. در ادامه، به توضیح هر یک از این مراحل میپردازیم.
مرحله حسی – حرکتی در رشد شناختی پیاژه
مرحله حسی – حرکتی، ابتداییترین مرحله از فرایند رشد شناختی کودکان است که در دو سال اول زندگی اتفاق میافتد. در این مرحله، نوزادان و کودکان نوپا اطلاعات خود را از طریق تجربیات حسی، دستکاری اشیای اطراف و واکنش نسبت به موقعیتها به دست میآورند. در طی این دوران، کودکان با استفاده از حواس خود، دنیای پیرامون خود را کشف میکنند و با رفتارهای اولیه مانند مکیدن و نگاهکردن، از محیط اطراف خود یاد میگیرند.
آنها با پدیده “ماندگاری شیئی” که به باور به اینکه اتفاقات تا زمانی وجود دارند که در دید ما باشند، آشنا میشوند. این مرحله از رشد کودکان، فرصتی برای تجربه و یادگیری ارزشمند فراهم میکند و به آنها کمک میکند تا تواناییهای شناختی و حرکتی خود را ارتقا دهند.
در مرحله حسی – حرکتی، کودکان به طور فعال و پرانرژی، با محیط اطراف خود در ارتباط هستند و از آن استفاده میکنند. آنها از طریق تجربه و تعامل با اشیای و افراد، مفاهیم جدید را یاد میگیرند. این فرایند رشد، نهتنها به آنها کمک میکند که از تواناییهای حرکتی و حسی خود استفاده کنند، بلکه زمینهای برای یادگیری زبان و ارتباط با دیگران فراهم میکند.
در این مرحله، کودکان به مفهوم ماندگاری شیئی پی میبرند و توانایی نامگذاری و توصیف اشیای را پیدا میکنند. آنها در حال یادگیری و بررسی جهان اطراف خود هستند و تصاویر ذهنی از جهان را شکل نمیدهند. این مرحله از رشد شناختی، پایهای برای تواناییهای ذهنی و اجتماعی بعدی کودکان فراهم میکند و نقش مهمی در تدریس و پرورش آنها دارد.
مرحله حسی حرکتی یکی از مراحل مهم در توسعه کودکان است که شامل شش زیر مرحله مختلف است. این مراحل از واکنشهای ساده شروع میشود و با درونیسازی طرحوارهها به پایان میرسد. از جمله این زیر مراحل میتوان به بازتابهای ساده در دوره تولد تا شش هفته اشاره کرد که کودکان به صداها و تحرکات پاسخ میدهند. در زیر مرحلههای بعدی، مانند طرحوارههای اولیه و واکنشهای چرخشی نخستین، کودکان شروع به توسعه حرکات پیچیدهتر میکنند. این مراحل از ۶ هفته تا ۲۴ ماهگی ادامه دارد و در آن زمان کودکان با یادگیری و تجربه جدید به توسعه حسی حرکتی خود ادامه میدهند.
مرحله پیش عملیاتی از رشد شناختی پیاژه
مرحله پیش عملیاتی دومین مرحله رشد شناختی پیاژه است و از ۲ تا ۷سالگی ادامه مییابد. این مرحله مهم در توسعه شناختی کودکان است که ویژگیهایی مانند تفکر نمادین، تفکر جادویی، تفکر شهودی و نگهداری اعداد و اشیای را شامل میشود. کودکان در این مرحله با تفکر نمادین یاد میگیرند که از کلمات و تصاویر برای معرفی اشیای استفاده کنند و با تفکر جادویی خیال میکنند که هر چیزی دارای جان است.
نگهداری اشیای و اعداد نیز مهم است و کودکان در این مرحله ناتوانی در دستهبندی اشیای دارند. بازی وانمود نیز از ابزارهای آموزشی مهم در این مرحله است که به کودکان کمک میکند تا مفاهیم را بهتر درک کنند و مهارتهای جدیدی را یاد بگیرند.
در این مرحله، کودکان قادر به استدلال منطقی نیستند و شیوه تفکر آنها بسیار عینی و انعطافناپذیر است. این مرحله از رشد کودکان به عنوان یکی از مهمترین مراحل شناخته میشود، زیرا در آن آنها شروع به فهمیدن این موضوع میکنند که دیدگاه و تفکر آنها ممکن است با دیگران متفاوت باشد. با گذشت زمان و پیشرفت در مراحل رشد، کودکان از خودمحوری خود کاسته و درک میکنند که هر فرد دیدگاه و تجربهای خاص از دنیا دارد. در نهایت، این مرحله کمک میکند که کودکان به توانایی درک و احترام نظرات و احساسات دیگران برسند و به دنیای پویا و چند رویه تربیت شوند.
این مرحله به دو زیر مرحله اصلی تقسیم میشود که هر کدام ویژگیهای خاصی دارند. در زیر مرحله عملکرد نمادین، کودکان توانایی دستکاری اطلاعات را ندارند و به جای آن از تصاویر و نمادها برای بیان خود استفاده میکنند. این زیر مرحله با بازیهای نمادین و وانمودسازی همراه است که نقش مهمی در توسعه فکری کودکان دارد.
در زیر مرحله تفکر شهودی، استدلالهای ابتدایی در کودکان شکل میگیرد، اما هنوز جنبه منطقی ندارد و بهراحتی تغییر میکند. کودکان در این زیر مرحله با افکار خودکاری مواجه میشوند و کنجکاوی آنها بسیار افزایش پیدا میکند. این مراحل اولیه از توسعه فکری کودکان، مهمترین پایهها برای فرایندهای فکری پیشرفتهتر در آیندهٔ آنها هستند.
مرحله عملیات عینی از رشد شناختی پیاژه
در مرحله عملیات عینی، کودکان از ۷ تا ۱۱ سالگی، توانایی تفکر منطقی و تحلیل موضوعات را پیدا میکنند. آنها دیگر به صورت خودمرکزانه و احساسی به مسائل نگاه نمیکنند، بلکه توانایی استدلال و استنتاج منطقی را تجربه میکنند. این مرحله از رشد شناختی، کودکان را قادر میسازد تا نظرات و دیدگاههای دیگران را در نظر بگیرند و با منطق به بحث و گفتوگو بپردازند؛ بنابراین، این مرحله از پیشرفت شناختی کودکان، آنها را به یک فرد بیشتر مسئولیتپذیر و مستقل تبدیل میکند که توانایی تفکر و اندیشیدن منطقی را دارد.
مرحله پیش عملیاتی یکی از مراحل مهم در فرایند یادگیری کودکان است که شامل تواناییهای مختلفی مانند تفکر منطقی، نگهداری شیئی، تفکر استقرایی، تفکر فضایی، وارونهسازی و تصور ذهنی دنیای بیرونی است. در این مرحله، کودکان قادر به تفکر منطقی پیرامون وقایع عینی میشوند و میتوانند مفاهیم را بهصورت ساختاریافته و منطقی فهمید.
علاوه بر این، آنها میتوانند مفاهیم را بهصورت سهبعدی و هندسی تصور کرده و ارتباطات مختلف را بیان کنند. این مرحله اساسی است برای توسعه تفکر انتزاعی و تصوری کودکان و پایهای برای فهم بهتر مفاهیم پیشرفته در زندگی آنها است.
مرحله عملیات ذهنی از رشد شناختی پیاژه
مرحله عملیات ذهنی، از ۱۲سالگی شروع میشود و چهارمین و آخرین مرحله از مراحل رشد شناختی پیاژه است. در این مرحله، توانایی استدلال استنتاجی و فهم ایدهها و مفاهیم انتزاعی به دست میآید. جوانان و بزرگسالان در این مرحله، توانایی استفاده از راهحلهای چندگانه برای حل مسائل را پیدا میکنند و تفکر علمیتری نسبت به جهان پیرامون خود دارند. این مرحله از رشد شناختی تا پایان عمر ادامه دارد و باعث توسعه قدرتهای ذهنی و تفکری جوانان میشود. این مرحله از تغییرات ذهنی و شناختی مهمی همراه است که نشان از رشد و پیشرفت فردی در کنار تواناییهای ذهنی بالاتر دارد.
در مرحله عملیات ذهنی یا انتزاعی، ویژگیهایی نظیر تفکر انتزاعی، استدلال استنتاجی و توانایی ترکیب مسائل برجسته هستند. تفکر انتزاعی، به معنای فرضی کردن و استدلال در مورد مسائل فرضی است که اغلب در زمینههایی نظیر اخلاق، فلسفه و سیاست مورداستفاده قرار میگیرد. استدلال استنتاجی نیز از منطق و اصول کلی برای رسیدن به اطلاعات مشخص استفاده میکند. در این مرحله، کودکان قادرند مفاهیم مختلف را با یکدیگر ترکیب کنند و در دستهبندیهای مختلف قرار دهند. این تواناییها نشان از رشد و توسعه ذهنی کودکان در این مرحله است و اهمیت بزرگی در توسعه عقلی و شناختی آنها دارد.
مهمترین مفاهیم موجود در نظریه رشد شناختی پیاژه
رشد شناختی پیاژه بر اساس چهار مفهوم اساسی ادغام، انطباق، طرحواره و تعادل است. طرحوارهها به افراد کمک میکنند تا اطلاعات را دستهبندی کرده و دنیا را تحلیل کنند. ادغام یا درونیسازی نیز به ترکیب اطلاعات جدید با طرحوارههای گذشته اشاره دارد. انطباق یا بیرونیسازی به تغییر واکنش کودک به موقعیتهای گذشته با توجه به اطلاعات جدید اشاره دارد. در نهایت، تعادل ایجاد تعادلی میان ادغام و انطباق را توصیف میکند. این مفاهیم اساسی در رشد شناختی افراد نقش بسیار مهمی دارند.
انتقاد از نظریهٔ پیاژه
انتقادات به نظریه رشد ذهنی پیاژه مختلف است، اما یکی از اصلیترین انتقادات، مربوط به وجود مراحل رشد است. به عبارت دیگر، آیا واقعاً انسانها به ترتیب مشخصی از رشد ذهنی عبور میکنند یا نه؟ آلبرت بندورا، یکی از منتقدان اصلی این نظریه، معتقد است که مشکل اصلی در آزمایشهای مربوط به نگهداری ذهنی، نه به دلیل عدم رسیدن افراد به حد رشد مناسب است، بلکه به دلیل فرایندهای معیوب آنهاست.
انتقاد دیگر، برخلاف نظر پیاژه، این است که بزرگسالان نیز به طور کامل قادر به تفکر بر حسب عملیات صوری نیستند و توانایی آنها برای تفکر منطقی، شاید کمتر از آنچه فکر میکنند، باشد. این انتقادات نشان میدهند که شاید واقعیت رشد ذهنی انسانها، پیژه تصور کرده و توصیف کرده شده، به اندازهای ساده نیست.
جمعبندی
نظریه چهارمرحلهای رشد ژان پیاژه یکی از مهمترین نظریههای موجود در زمینه روانشناسی روانشناختی است. این نظریه به مراحل مختلف رشد و تکامل شناختی انسان از دوران کودکی تا بزرگسالی میپردازد. با این حال، این نظریه نیز انتقادات و شکایتهایی را از سوی برخی از روانشناسان به دنبال داشته است، اما آزمایشها و تحقیقات انجام شده برای بررسی این نظریه نشان داده است که بفهمیم چگونه کودکان شکوفایی شناختی خود را تجربه میکنند و چگونه تفکر و درک آنها از دنیا پیشرفت میکند.
دیدگاه شما